Stres prowadzi do choroby

Stres towarzyszy nam całe życie. To on przyczynia się do osłabienia organizmu, do choroby. To w stresie może narodzić się nawet nowotwór! Stres można jednak leczyć wieloma metodami. Są one znane i stosowane od lat w Uzdrowisku Rabka S.A. O skutki długotrwałego stresu na nasze zdrowie i sposoby leczenia go zapytaliśmy lek. med. Nadię Lotocką, pediatrę, specjalistę balneologii i medycyny fizykalnej z Uzdrowiska Rabka S.A.

Czym jest stres?

Pytanie jest trudne. Napisano na ten temat tysiące tomów, tak jak i o tym, jak można go zmniejszyć. Sam stres wywodzi się z interpretacji faktów przez człowieka Spisano nawet listę najbardziej stresogennych czynników wżyciu człowieka, które mogą spowodować chorobę. Są na niej 43 pozycje. Aby zacząć leczenie, musimy prześledzić życie emocjonalne danej osoby w ostatnim okresie. Następnie wypisać liczbę punktów z listy czynników stresogennych. Do najbardziej stresujących zdarzeń należą: śmierć bliskiej, ukochanej osoby, utrata bądź zmiana pracy, ślub lub rozwód, wyjazd dzieci na studia, przeprowadzka do nowego domu. Jeśli nic się nie zrobi, aby stres opanować, to negatywne przeżycia przyczynią się do choroby.

Nie każdy jednak, kto cierpi z powodu stresującej zmiany, zapada na jakąś chorobę. Ci, którzy mogą dać upust swoim uczuciom i emocjom, a przy tym nadal żyją jak poprzednio, zwykle zachowują zdrowie. Jeśli człowiek wcześnie poradzi sobie z gniewem czy rozpaczą, choroba zapewne nie nastąpi Należy pamiętać, że stres obniża odporność na chorobę.

Zostało potwierdzone doświadczeniami, że „bierne uczucia”, takie jak: żal, poczucie klęski i hamowanie gniewu, powodują nadprodukcję hormonów blokujących system odpornościowy. Nie rozumiemy jeszcze wszystkich sposobów, w jakich procesy chemiczne zachodzące w mózgu, związane są z naszymi uczuciami i myślami, ale jest rzeczą znamienną, iż nasz stan ducha ma bezpośredni i natychmiastowy wpływ na stan naszego ciała. Jeśli poddajemy się rozpaczy, ciało otrzymuje przekaz „umrzeć”. Jeśli radzimy sobie z naszym bólem i szukamy pomocy, wtedy przekaz brzmi „życie jest trudne, ale ciekawe” i system odpornościowy pomaga nam przeżyć. Wszystko, co przywraca nadzieję, jest zbawienne. Warto jednak podkreślić, że gorsza od stresu jest bezradność. Jeśli bowiem ktoś sobie nie wybaczy, to kumuluje w sobie bezradność. Często na ciężką chorobę, na raka zapadają ci, którzy wybaczają wszystkim, ale nie samym sobie. Należy pamiętać, że stresem dla pacjenta jest sama choroba. Jednak, gdy spojrzy on na nią spokojnie bez lęku, to ten stres jest mobilizujący, a nie destrukcyjny. Choroba jest często reakcją na pewien zespół okoliczności, które osłabiają siły obronne organizmu.

Tymczasem każdy człowiek ma wpływ na swe życie, to od niego zależy, czy potrafi żyć wygodnie i szczęśliwie pomimo stresu i niekorzystnych zmian. Nauczyć się może tego w uzdrowisku poprzez zastosowanie specjalnej terapii. Celem leczenia uzdrowiskowego jest bowiem przestawienie i pobudzenie sił porządkujących czynności życiowe organizmu i sił „samoleczących”. Najważniejszą rzeczą jest więc wybrać terapię, która zdaniem pacjenta mu pomoże i kontynuować ją z pozytywnym nastawieniem. Ciało potrafi bowiem wykorzystać każdą formę energii, żeby zdrowieć, jednak pod warunkiem, że człowiek w to uwierzy. Nauka twierdzi, że musimy coś zobaczyć, żeby w to uwierzyć, ale trzeba także uwierzyć, żeby zobaczyć.

Uzdrowisko jest szczególnym miejscem do przemyśleń nad sobą w perspektywie własnych relacji ze światem przyrodniczym i społecznym. To tu należy się zastanowić, jak żyć z własnymi dolegliwościami, przewlekłą chorobą czy niepełnosprawnością, jak zmniejszyć ich wpływ na życie. Celem terapii uzdrowiskowej jest więc zmiana przekonań zdrowotnych dotyczących diety, aktywności fizycznej oraz uwolnienie się od uzależnień. Ważna jest też refleksja nad relacjami z innymi ludźmi i pobudzenie własnych sił samouzdrawiających. Ludzie w walce ze stresem sięgają często na zewnątrz, tymczasem siły powinni szukać w swoim wnętrzu, w tym, jak podchodzą do stresu, jak go interpretują.

„Cud” zdarza się wówczas, gdy następują wewnętrzne zmiany. To dlatego ważne jest zaakceptowanie choroby i zastanowienie się, jak można z nią wartościowo żyć. Wtedy przestaje być ona czynnikiem stresującym. Pacjent musi zmienić styl życia. Zacząć stosować odpowiednią dietę, rozpocząć aktywność fizyczną, uwolnić się od nałogów. My uświadamiany mu, że ma fałszywe przekonania o stresie. W uzdrowisku doświadczy on pięknych doznań wzrokowych, harmonii, ciszy, odgłosów przyrody, przyjemnych zapachów, mikroklimatu, słońca, u nas jest do 1800 godzin nasłonecznienia rocznie, gwarantujemy też suche powietrze, bliskość lasów, pachnących olejkami eterycznymi. To wszystko pomaga w leczeniu stresu. Na walkę ze stresem doskonale wpływa także kąpiel w solankach jodowo-bromowych, mających stężenie należące do największych w Europie. Mają one właściwości: przeciwzapalne i rozrzedzające śluz. Kąpiel solankowa działa uspokajająco, koi stres. Sprawia, że jesteśmy po niej dłużej odporni na stres.